Η νόσος είναι ιδιαίτερα μολυσματική. Η μετάδοση της νόσου γίνεται κυρίως με άμεση επαφή ή έμμεσα με κοινόχρηστα αντικείμενα ή κατόπιν χρησιμοποίησης κοινόχρηστων χώρων, π.χ. δημόσιων λουτρών και πισίνων. Μικρές λύσεις του δέρματος ίσως είναι απαραίτητες για να ενοφθαλμισθεί ο ιός. Αυτό εξηγεί τη συχνή εντόπιση των μυρμηκιών σε περιοχές που συνήθως υφίστανται τραυματισμούς (άκρα χείρα, πέλμα, γόνατο).

– Verruca Vulgaris (Κοινές Μυρμηκιές): Eίναι ο συνηθέστερος τύπος. Είναι υποστρόγγυλα, σκληρά επάρματα με ανώμαλη υπερκερατωσική επιφάνεια, ποικίλου μεγέθους και εμφανίζονται συνήθως στα χέρια. Οι κοινές μυρμηκιές αναπτύσσονται συνήθως γύρω από τα νύχια, στα δάκτυλα και στην παλάμη.
– Verruca Plana (Ομαλές Μυρμηκιές): Είναι επίπεδες ή ελαφρά επηρμένες βλατίδες με λεία επιφάνεια, διαμέτρου συνήθως 1–5 mm, χροιάς φυσιολογικού δέρματος. Τα παιδιά είναι ιδιαίτερα επιρρεπή σε αυτό τον τύπο μυρμηκιάς, ο οποίος μπορεί να εμφανιστεί στο πρόσωπο, το λαιμό ή τα χέρια.
– Verruca Plantaris (Πελματιαίες μυρμηκιές): Εντοπίζονται στα πέλματα στα σημεία στήριξης και είναι συνήθως πολύ επώδυνες τόσο κατά τη βάδιση όσο και στην απλή πίεση. Συνήθως εκδηλώνονται στην πτέρνα. Έχουν ανώμαλη υπερκερατωσική επιφάνεια με χαρακτηριστικά μαύρα στίγματα, που αντιστοιχούν σε θρομβωμένα τριχοειδή αγγεία. Συχνά είναι ιδιαίτερα ανθεκτικές στη θεραπεία και χρειάζονται εξατομικευμένη αντιμετώπιση.